Ειδικότερα, ο άνδρας συνελήφθη το πρωί της Πέμπτης από το τμήμα φυγόποινων της Υποδιεύθυνσης Δίωξης και Εξιχνίασης Εγκλημάτων Ρόδου, καθώς μετά την καταγγελία της 31χρονης κόρης του για σeξουαλική βία, είχε εκδοθεί ένταλμα σύλληψης.

Σύμφωνα με την έρευνα των αρχών, όπως αναφέρει η dimokratiki.gr μια 31χρονη Ελληνίδα κατήγγειλε ότι έζησε για χρόνια έναν κύκλο εξαναγκασμού και σeξουαλικής βίας από τον πατέρα της, με ένα από τα παιδιά της να προκύπτει ότι είναι βιολογικό τέκνο του. Η εξέλιξη αυτή στηρίχθηκε σε εργαστηριακό έλεγχο DNA με ποσοστό συμβατότητας 99,9% και αποτελεί καθοριστικό στοιχείο στον ποινικό φάκελο.

Οι αρχές προχώρησαν στη σύλληψη του 55χρονου το πρωί της Πέμπτης, σε εκτέλεση εντάλματος, και τον οδήγησαν ενώπιον του Ανακριτή. Του διορίστηκε συνήγορος και ορίστηκε απολογία για τη Δευτέρα.

Η κατάθεση της 31χρονης ενώπιον των αρχών

Η 31χρονη κατέθεσε χωρίς όρκο και παρουσία ψυχολόγου, προκειμένου να διασφαλιστεί προστατευτικό περιβάλλον. Περιέγραψε ότι ο πατέρας της άρχισε να την εξαναγκάζει σε σεξουαλικές πράξεις από την ηλικία των 16 ετών. Σύμφωνα με την κατάθεση, τα περιστατικά συνέβαιναν εντός της οικίας όπου διέμενε με τη γιαγιά της, μετά τον χωρισμό των γονέων. Κατέγραψε ότι για μεγάλο χρονικό διάστημα βίωνε καθημερινή ή σχεδόν καθημερινή κακοποίηση, με ένταση που, όπως περιγράφει, έφτανε σε πολλαπλές επιθέσεις την ίδια ημέρα. Ανέφερε ευθείες απειλές κατά της ζωής της σε περίπτωση αποκάλυψης, καθώς και επεισόδια βίας στο οικιακό περιβάλλον.

Στην ίδια κατάθεση επεσήμανε ότι ο 55χρονος ήταν για χρόνια εξαρτημένος από κάνναβη, ενώ περιέγραψε συμπεριφορές απρόβλεπτες και απειλητικές. Δήλωσε ότι μετά από κάθε περιστατικό κλεινόταν στο δωμάτιο και έκλαιγε, ότι αισθανόταν παγιδευμένη και πως κάθε απόπειρα απομάκρυνσης ναυαγούσε είτε λόγω οικονομικής αδυναμίας είτε επειδή ο 55χρονος την εντόπιζε και επανερχόταν στην καθημερινότητά της. Τόνισε ότι τα περιστατικά σταμάτησαν πριν από 4 χρόνια, όταν έμεινε έγκυος στο δεύτερο παιδί της και επιχείρησε οριστικά να απομακρυνθεί. Η 31χρονη εξήγησε πως δεν αντιλήφθηκε αρχικά την πιθανότητα αιμομιξίας για το δεύτερο παιδί, καθώς εκείνη την περίοδο διατηρούσε σχέση με άλλον άνδρα. Η αποκάλυψη ήρθε με την επιστημονική εξέταση.

Οι φράσεις που καταγράφονται περιγράφουν ψυχική κατάρρευση και αίσθηση απόλυτου ελέγχου. Η 31χρονη μιλά για ένα περιβάλλον φόβου, για χρόνια εξουσίας που ασκούνταν πάνω της και για απώλεια κάθε αίσθησης αυτοδιάθεσης. Αναφέρει ότι ζήτησε στήριξη όταν αντιλήφθηκε πως η ασφάλεια των παιδιών της και η δική της εξαρτώνται από την παρέμβαση των αρχών. Η κατάθεση συνοδεύεται από παρατηρήσεις της ψυχολόγου για την ανάγκη θεραπευτικής υποστήριξης και για την τρωτότητα που εμφανίζει σε συνθήκες πίεσης, στοιχεία που οι ανακριτικές αρχές συνεκτιμούν ως προς τη συνοχή και τη βαρύτητα των ισχυρισμών.

Το εργαστηριακό εύρημα που καθόρισε τις εξελίξεις

Με εισαγγελική παραγγελία πραγματοποιήθηκε δειγματοληψία DNA από τον 55χρονο και την ανήλικη 3 ετών. Η διαδικασία έγινε με τήρηση πρωτοκόλλου αλυσίδας φύλαξης, καταγράφηκε το χρονικό λήψης, οι ταυτοποιήσεις προσώπων, οι υπογραφές παραλαβής και παράδοσης, καθώς και ο κωδικός εργαστηρίου για την εξασφάλιση εγκυρότητας. Η εξειδικευμένη ανάλυση ανέδειξε συμβατότητα 99,9%, ποσοστό που στη γενετική ταυτοποίηση ισοδυναμεί με συντριπτική ένδειξη βιολογικής πατρότητας. Παράλληλα, δοκιμή στο πρώτο παιδί της 31χρονης απέκλεισε συγγενικό δεσμό με τον 55χρονο. Η καθυστέρηση που μεσολάβησε έως την ολοκλήρωση του ελέγχου αποδίδεται στο ειδικό πρωτόκολλο της εξέτασης και στην ανάγκη διασταύρωσης.

Η τιμή 99,9% δεν είναι απλός αριθμός. Σε τέτοιου τύπου εξετάσεις αντιστοιχεί σε «λόγο πιθανοτήτων» που συγκρίνει το ενδεχόμενο πατρότητας του εξεταζόμενου με εκείνο τυχαίου άνδρα από τον πληθυσμό. Με απλά λόγια, η εξέταση αποδίδει υπέρμετρα υψηλή πιθανότητα οι γενετικοί δείκτες του 55χρονου να ταυτίζονται με εκείνους που αναμένονται για τον βιολογικό πατέρα του παιδιού. Για τον Ανακριτή το συγκεκριμένο εύρημα αποτελεί αντικειμενικό στοιχείο μεγάλης βαρύτητας που συνεκτιμάται με τις καταθέσεις.

Η υπερασπιστική εκδοχή του 55χρονου και το σημείο κλειδί της συναίνεσης
Ο 55χρονος, όταν κλήθηκε να δώσει εξηγήσεις, αρνήθηκε το αδίκημα του βιασμού. Παραδέχτηκε μόνο ότι υπήρξε για σύντομο χρονικό διάστημα σeξουαλική επαφή, την οποία χαρακτήρισε συναινετική και ισχυρίστηκε ότι σταμάτησε όταν «κατάλαβαν ότι δεν είναι σωστό». Η εκδοχή αυτή βρίσκεται σε πλήρη αντίθεση με όσα καταθέτει η 31χρονη. Η δικαστική αξιολόγηση θα εστιάσει στο εάν υπήρχε κλίμα φόβου, ανισορροπία ισχύος και διαρκής εξαναγκασμός, στοιχεία που αν επιβεβαιωθούν ακυρώνουν κάθε έννοια συναίνεσης. Οι ανακριτικές αρχές θα σταθμίσουν την εσωτερική συνέπεια των δύο εκδοχών, τα αντικειμενικά ευρήματα και τυχόν συμπληρωματικές καταθέσεις από πρόσωπα του οικογενειακού περιβάλλοντος.